wie een stoffenvoorraad aanlegt...

... moet daar af en toe ook eens iets mee doen. Het zal de januari-opruimwoede wel geweest zijn die er voor zorgde dat ik nog een wall-organizer maakte voor in de mini-badkamer. Want ondanks het feit dat mijn voorraad make-up en andere beauty-items zeer beperkt tot onbestaande is, bleven de spullen zich maar opstapelen, in de terry-cloth caddy, maar ook op elke andere vierkante centimeter van de badkamer. Maar bij deze is er dus een nieuwe opslagplaats voor de voorraad zeep, scheermesjes van meneer Kapucijnaap en dergelijke meer. Met behulp van een overschort van Spullenhulp, een oude handdoek als interfacing en een groene stof-uit-grootmoeder's-kelder als voering.

daglicht is er helaas niet in de badkamer...

In hetzelfde opruim-thema deed ik ook een poging om de enorme rommel rond de naaimachine wat in te perken. Want het lijkt wel of stoffen zich 's nachts vermenigvuldigen en er begon zich een vasttapijt van restjes en draadjes rond mijn machine te vormen. Tijd voor actie dus. Miss Stik toonde een tijdje geleden al een mooi exemplaar van het naaitafelding, maar aan mijn tafel/bureau is iets minder plek, dus inspireerde ik mij vooral op de versie van How Joyful. Zij het in een iets vereenvoudigde versie. Want het nut van een speldenkussen om aan uw naaitafelding te hangen ontging mij enigszins. Dus ziet mijn exemplaar er zo uit:

En bij wijze van extra motivatie voor mijn voornemen om vaker dingen vast te spelden, maakte ik ook een jasje van het speldenkussen dat ik van de overgrootmoeder heb geërfd. Als ik niet te lui zou zijn om alle spelden er weer af te halen en terug op te steken zou ik u een voor-en-na foto kunnen tonen, maar helaas :) Om het plaatje helemaal compleet te maken, flanste ik ook nog een naaldenboekje in elkaar. Stoffen van het Vossenplein, met een restje fleece en een knoop die op één van de overschorten van Spullenhulp zat). Als dat niet netjes is!

En verder klungel ik 's avonds af en toe met een haaknaald. Want ik had absoluut geen ambities tot haken -ik kan immers amper met een naaimachine overweg- tot ik dit zag bij Ronjaroversdochter. De coolste vossenmuts. En vervolgens vond ik twee haaknaalden in mijn naaidoos, en een handwerkboekje met haakinstructies in de bibliotheek, en 1 enkele bol wol tussen de stoffen-uit-grootmoeder's-kelder. En kijk eens welke kleur die blijkt te hebben:

Als het meezit ziet u hier dus over een paar maanden misschien een vossenmuts verschijnen. Maar uw geduld zal naar alle waarschijnlijkheid wel behoorlijk op de proef worden gesteld :)