een gelukkig nieuwjaar en een zondagse optelsom

Een gelukkig nieuwjaar wilde ik u nog eens wensen - met altijd leuke mensen in de buurt en veel tijd om al te doen wat uw hartje begeert. 

En het nieuwe jaar brengt mij ook bij de voornemens die er waren voor 2011. 't Zou te makkelijk zijn om nu gewoon een nieuw lijstje af te dreunen zonder ook eens om te kijken naar het vorige. Op creatief vlak moet ik zelf het lijstje nog eens bekijken, maar op groen vlak kan ik u wel alvast een overzichtje geven.

-minder verpakking: enige vooruitgang, maar het kan nog altijd beter...

-zelfgemaakte, eco/fairtrade en doe-pakjes: bijna check. Het merendeel van de kado's waren zelfgemaakt en ecologisch verantwoord, maar ik deelde ook een paar boeken uit...

-geen nieuwe boeken: maar 1 nieuw boek voor mezelf; gekocht met de boekenbon die ik kreeg van de lieve collega's bij het verlaten van mijn stageplaats; een naaiboek dan nog wel - Intemporels pour bébés, waarvan eerder al sprake. 

-geen vliegtuig: check! wel per trein naar Zuid-Frankrijk (en met de fiets de grens over naar Italië) en naar Berlijn en Kopenhagen, met een klein detour via Zweden. Wie zegt dat je zonder vliegen niet op vakantie kan?

-wisselen van de dagelijkse Leo voor een Fairtrade-snoepje: eeeeuhm... dit ging redelijk ok tot 'k van werk veranderde en de Fairtrade-repen plots veel minder makkelijk beschikbaar werden. Gevolg: een Chacha-fase en een Crunch-fase. Opnieuw proberen in 2012?

-rijbewijs halen: major fail! De theorie is binnen, de lessen moeten dringend worden vastgelegd... Nieuwe deadline: zomervakantie 2012.

-enkel tweedehands en fairtrade/eco kledij: bijna check! Een bikini van Hunkemöller gooide roet in het eten; maar verder vormde dit eigenlijk helemaal geen probleem. Speciaal voor u haalde ik de aankopen van 2011 eens uit de kast.

mmm misschien moet ik strijken maar bij de voornemens van 2012 zetten.

U ziet, met de klok mee: een oud-roze bloesje voor op het werk (Londense charity shop); een vestje voor op het werk (Annie Greenabelle), geruit rokje (2de hands, gekregen van meneer Kapucijnaap, die helaas wat optimistisch was over mijn maat - nog even in de kast dus...); een bruin bloemenbloesje (Think Twice); groen T-shirt met vogels (eco/fairtrade uit Berlijn), oranje bloesje (Londense charity shop), bruine trui (Londense charity shop). En dat was natuurlijk meer dan genoeg, maar is eigenlijk maar deel één. Want er was ook nog:

Hier ziet u: groen zomerbloesje (geswapt), tuniek (Howies), blauw vestje (Londense charity shop), jeans (Howies), sjaal (Londense charity shop), geel vestje (geswapt), oud toeristisch Brussel T-shirt (Foxhole), zo goed als onzichtbaar: bio-katoenen legging uit de H&M (half puntje?)

Aan kleur heeft de kast alvast niet moeten inboeten als 'k dat zo bij elkaar zie. Tegelijk blijven het nog altijd wel te veel spullen, zeker voor iemand die "nooit iets koopt". Zij schreef er onlangs ook over; en vooral in Kersttijden kon ik met hele grote ogen staan kijken naar de massa's die bepakt als muilezels met al hun kado's door de winkelstraten sjokten. In soldentijd wordt het zowaar nog erger; met als triest hoogtepunt de Abercrombie & Fitch winkel die hier een paar straten verder opende. U hebt er ongetwijfeld over gelezen want het stond in àlle boekskens; en dat heeft zijn effect niet gemist want in de kerstvakantie stonden de mensen rijendik aan te schuiven in de kou om zich een overprijsde trui te kunnen aanschaffen bij zo'n uit plastic en tandpasta-glimlach opgetrokken jongeling. En die rij bleef niet eens beperkt tot puberende bakvissen waarvan ik dergelijke adoratie nog enigszins zou kunnen begrijpen.

Soit; als u eens wat tijd te over hebt, kan u "Not buying it" eens gaan halen in de bib - het relaas van de schrijfster die een jaar lang helemaal niks kocht. Geen ongelooflijke openbaring, vooral omdat de situatie in de VS toch nog heel anders is dan hier; maar desalniettemin zeer onderhoudend. (ik nam overigens ook het boek van "The story of stuff" mee uit de bib, maar in tegenstelling tot het filmpje viel dat wat tegen, wegens vreemde vertaling en te belerende toon - in dezelfde trant kan 'k u wel nog Enough aanraden).

Dit alles gezegd zijnde, gebiedt de eerlijkheid mij te zeggen dat ook mijn kleerkast echt veel te vol zit (om van de rest van ons appartement nog maar te zwijgen, maar goed, dit was nu eenmaal een inzicht dat 'k verkreeg terwijl 'k die nieuwe aankopen van 2011 aan het optellen was). Ik liet mij dan ook verleiden tot een kleine optelsom (ja, wat doet ne mens op zondagnamiddag, nietwaar?), waarvan de uitkomst echt niets is om trots op te zijn. 134. Er hangen/liggen 134 kledingstukken in mijn kast. Schoenen en ondergoed niet meegeteld. Genant, jawel. Met de verhoudingen nieuw/tweedehands zit het dan wel weer redelijk ok. Aantal zelf gekochte spullen in de kleerkast: 47 (waarvan 5 een beetje ecologisch verantwoord, en het merendeel minstens 4 jaar oud). Aantal zelf gekochte tweedehands spullen in de kleerkast: 20. Aantal gekregen stuks die ik met veel plezier afdraag: 67 (!!!). Ik ga mijn gulle sponsors 'ns ne grote kado moeten doen.

Laat mij besluiten met iets wat 'k ooit in een soortement van 10 tips voor een gelukkig leven-artikel las in  een Vitaya of Goed Gevoel of andere hoogstaande literatuur: Geef uw geld uit aan "ervaringen" en niet aan spullen. Ik had misschien de Vitaya niet nodig om tot die conclusie te komen, maar 't is wel heel just; dat tripjes naar musea en vakanties en film-uitjes en etentjes onder vrienden zoveel meer bijdragen aan contentement dan nog meer stuff in huis halen. Dat meer tijd zoveel toffer is om te hebben dan meer spullen. En ondanks het feit dat mijn kast te vol zit; zo lang ne mens tijd heeft om op zondagnamiddag z'n kledingstukken te tellen, zit het hier wel snor precies.