Twee kledingstukken, zowaar!

Een kleine optelsom leert dat er intussen toch al 8 maanden (!) een naaimachine staat ten huize Kapucijnaap. Ik hop van harte dat dat niet wilt zeggen dat ik binnenkort mijn  beginnerskrediet moet afgeven, want dat kan 'k nog wel even gebruiken. Het is er intussen, na alle mogelijke zakskes en slabjes, wel eindelijk van gekomen om eens een kledingstuk in elkaar te steken. Wat zeg ik, twéé kledingstukken.

Nummer 1 is een zomerbloesje uit één van mijn favoriete Vossenpleinstoffen, die ik hier al een paar keer als voering gebruikte. Een paar weken geleden stootte ik in Oostende (of all places) op een uitverkoop in een naai-winkel en ik nam er voor 5 euro 3 Simplicity-patronen mee. Van eentje maakte ik het volgende:

Het pakt niet echt goed op foto, maar het is wel een zalig licht bloesje. Ik paste het patroon een klein beetje aan, want het rugpand had hetzelfde opzet als het voorpand: met zo'n gefronst stukje. En dan ziet het er een beetje uit alsof ge een tent aan hebt, en da's niet zo flatterend.

Nummer 2 kwam er toen ik 5 dagen voor het huwelijk van een vriendin tot de ontdekking kwam dat 'k niks had om aan te doen. Ik nam mezelf voor om te blijven zoeken maar om tegelijkertijd voor de zekerheid toch ook maar iets te proberen in elkaar te flansen. Kwam goed uit want uiteraard kwam er van winkelen niks in huis tijdens de werkweek, dus kroop ik vrijdagavond nog achter de naaimachine, om de volgende dag als volgt te kunnen verschijnen:

De stof had ik net voordien toevallig bij Spullenhulp gevonden: een paar meter knaloranje katoen. Ik tekende een patroon voor het onderste deel op basis van een goedzittende rok, het bovenstuk kwam er een beetje op goed geluk: veel passen en speldjes steken en opnieuw passen tot het min of meer goed zat. Alstublief dus, een kleedje! Voor verbetering vatbaar, maar ontevreden ben 'k er toch ook niet over. Wel goed dat huwelijksfeestzalen zowat verduisterd zijn en foute stiksels dus subtiel verdoezeld werden.

Oh en misschien dat ik u volgende keer toch mijn hoofd eens laat zien, want eigenlijk is dat geen zicht he, die onthoofde foto's.