Kersttrots

Het werd een lange avond op 23 december, maar wel mét resultaat, want onder de kerstboom kon ik een reeks zelfgemaakte pakjes leggen. Met dank aan de vakantiedagen zelfs gefotografeerd bij daglicht - als dat gene schone kerstkado is voor u, lieve lezer.

-een gsm-zakje voor de grootmoeder, naar een tutorial op Eloleo's blog, die ik hier vond, in een Vossenpleinstofje. Zichtbare naden zijn mijn ding zo niet en de knoop staat niet bepaald in het midden, maar het werd toch met liefde ontvangen:

-zelfgebakken koekjes. Volgens het basisrecept voor zandkoekjes (300gr bloem, 200gr boter, 100gr suiker, 1 ei) uit het "Eigentijds bakken"-boek (eigentijds anno 1985 weliswaar) waarbij ik nog wat geplette pepernoten gooide - een aanrader! Hertenkoekjes maken mét poten en gewei bleek wel geen sinecure. 

(De vormpjes komen uit de Hema-doos die gekocht werd in het kader van de kerstmarkt - 75 plastieken koekjesvormen voor 5 euro, weinig ecologisch verantwoord jammergenoeg, maar het enige wat in het beperkte budget paste. Mocht u interesse hebben in een reeks koekjesvormen in sport-thema, met vlinders of andere beestjes - ik stuur ze u met plezier op.)

De koekjes werden in snel bij elkaar gestikte zakjes gestoken en bezorgd aan groot- en schoonouders:

-voor de zus, die evenveel van vossen houdt als deze dame, maakte ik het pièce de resistance: ne vos!

(dat kussentje eronder dateert overigens van jaren geleden, in de tijd dat ik al driftig met naald en draad in de weer was maar nog lang geen naaimachine in het bezit had - gemaakt uit een stuk kinderbedovertrek van de Hema)

Inspiratie voor de vos pikte ik hier, al ziet hij er met die grote witte plek misschien iets meer uit als een panda dan als een vos. Maar desalniettemin ben ik er geweldig content van, dus krijgt u hem ook nog eens te zien in het sneeuwlandschap:

Hij werd gemaakt van een oude deken die ik op het Vossenplein vond (jaja, alweer, maar wel toepasselijk in dit geval, niet?) en de witte stof is overschot uit een schortje van bij Spullenhulp - de vulling bestaat volledig uit restjes stof die ik de afgelopen maanden bij elkaar verzamelde.

Technisch gezien kan ik bij deze nummer 1 al van mijn to do-lijstje voor 2011 schrappen, maar dat zou vals spelen zijn en ik heb nog iets anders vosvormigs in mijn hoofd, dus voorlopig blijft het lijstje intact. 

Voor mezelf en meneer Kapucijnaap lag er trouwens een verwarmingstoestel onder de kerstboom, dus dat betekent alvast één excuus minder om niet achter de naaimachine te zitten in de komende wintermaanden!