#wijvenweek: inhaaldag

Ik las de hele week leuke dingen, hier en hier en dacht de hele week "ik wil ook wel"; maar er was rijles en heel veel drukte op het werk en ik moest ook scones gaan eten, met ijsthee. En dus is wijvenweek eigenlijk gedaan, maar doe ik toch nog een heel klein beetje mee. Want geen beter moment van het jaar om u warm te maken voor één van mijn favoriete ecologische gebruiksvoorwerpen: de Mooncup!

foto: Mooncup

Ja, ik voel u tot hier al een beetje huiveren, en als u niks wilt horen over de wijvenzaak aller wijvenzaken, maandstonden, dan is het nu wel echt de moment om weg te klikken.

U bent er nog? Des te beter, maar zeg niet dat u niet gewaarschuwd was. De Mooncup dus. Kwalificeert moeiteloos als het meest bizarre geschenk dat 'k ooit gekregen heb, maar 2,5 jaar terug kreeg ik dus zo'n plastic ding in een katoenen zakje van zusterlief. Veel uitleg hoort door verder ook niet echt bij; maar voor 't geval u zo'n ding al eens vastnam in de biowinkel maar toch niet goed wist wat of hoe: zet u over uw vooroordelen en loop naar de kassa! Nooit meer tampons of maandverband, dat is a. heel goed voor uw portemonnee b. zalig handig c. ongelooflijk goed voor het milieu. Ik moet u niet zeggen wat er in de zee drijft aan "sanitaire producten". Er hangen ook wat zweverige hippie argumenten aan over meer in contact zijn met uw eigen lichaam en dergelijke, maar dat interesseert mijn down-to-earth zelve voor geen meter eerlijk gezegd. Om nog maar te zwijgen van mensen die zich geroepen voelen om "kunst" te maken met het verzamelde menstruatiebloed. Dat is gewoon goor. Maar voor de rest zeg ik u dus met de hand op het hart: de mooncup (of divacup of Keeper of welk merk dan ook), dat is uw meest praktische vriend.

En dan doen we nog even in sneltreinvaart van al die sympathieke wijventhema's:

* beautyqueen in het diepst van mijn gedachten: niet dus - douchen, lenzen indoen, haar kammen. Mijn moeder en zus hebben een gezamenlijk trauma over het feit dat ik enkel met kerstmis of andere dergelijke hoogmissen wat mascara bovenhaal. Jammer, maar helaas, het interesseert mij voor geen meter. Ik ben ook zo iemand die pas in de namiddag opmerkt dat er al de hele dag tandpasta op mijn kleren hangt, of nog een overschotje ontbijt. Ik knip al jaren mijn haar zelf want ik hou niet van kappers. En ik moet af en toe mijn haren kammen met 'n vork 's morgens, omdat 'k de enige kam van het huis op het werk heb laten liggen na een middag-jog sessie. De harensnaaier, jawel, de coupe de plumeau is dan ook navenant. 

*guilty pleasures: ik heb alle afleveringen van de Gilmore Girls gezien en ik blijf altijd plakken op interieurprogramma's. Notting Hill kwam uit toen ik dertien was, ik zag de film 3 keer in de cinema en daarna nog ontelbare keren thuis - als ie op TV is blijf ik er nog altijd bij hangen, en ik kan hele scenes uit het hoofd opzeggen. That's not yoghurt, it's mayonaise.

*een mening: ik heb er te veel en laat ze naar alle waarschijnlijkheid ook te veel horen. Milieu, internationale politiek, overconsumptie, armoede, migratie - thema's te over waarin ik mij eens goed kwaad kan maken. Grootste frustratie van het moment: de "Eurobubble"; de vierkante kilometer Brussel waar ik interessant werk doe met fijne, intelligente en hardwerkende collega's. Waar goed werk gebeurt, maar waar ik mij meer en meer bewust wordt van het feit dat zij die het goed hebben het altijd beter zullen krijgen, en zij die het minder goed hebben nooit een eerlijke kans krijgen om op dezelfde plek te komen. De Europese Unie en de VN als ultieme desillusie voor de goedmenende pol en soc-student. En dat ik daar zeer slechtgezind van word.

*dromendag: ik denk dat ik dit hier al eens postte. En zo is het nog steeds: ik bekijk dagelijks vacatures waarmee 'k wat terreinervaring wat kan gaan opdoen in het buitenland; ik wil met het openbaar vervoer door Oost-Europa, de Caucasus en Centraal-Azië naar China, en dan met de Transsiberische Express weer naar huis; ik wil een tijdje in Rusland vrijwilligerswerk doen en de taal bijschaven, ik wil een Belgische franchise van FoodCycle beginnen; ik wil op termijn een bescheiden huisje en tuintje met meneer Kapucijnaap en een kat en misschien ook een klein Kapucijnaapje, of twee; ik wil het liefst het soort job waarbij ik elk jaar 3 maanden in een leuke stad als Londen, Amsterdam of Berlijn kan gaan wonen; ik wil meer tijd om met mijn eigen stad bezig te zijn en na te denken over buurtprojectjes; ik wil op termijn een job waarvoor ik niet minimum 8 uur per dag aan de computer gekluisterd zit; ik wil Spaans leren; ik wil, ik wil altijd veel te veel. Maar eigenlijk, eigenlijk ben ik ook heel chill en relaxt en er is dus geen haast, en er zal ook geen spijt zijn als het lijstje niet helemaal afgewerkt wordt.

*zelfcensuur: ik zou u 'n foto van onze badkamer kunnen meegeven, maar 'k heb 'm gisteren na minstens een maand van opstapelende smerigheid toch maar eens gekuist. Maar u kan er zich ongetwijfeld iets onappetijtelijks bij voorstellen en u zal niet ver van de waarheid zitten.

*het multitaskende superwijf: dat kunnen we kort houden; ik kan schakelen, met de flauwe mopjes lachen van de rij-instructeur en fietsers en bussen ontwijken. En ook een beetje inwendig sterven van de stress. Allemaal tegelijk. Op het Meiserplein. Meer moet dat niet zijn denk ik.