Het is er dan eindelijk toch van gekomen. Al sinds ik begin augustus terugkwam uit Georgië stond het recept van Adjaruli Khachapuri hoog op mijn keukenlijstje. Maar het bleek niet het soort recept te zijn waar je ’s avonds na de werkdag nog snel even aan begint. Een vrije dag deze week was dan weer wel het ideale moment om een beetje Georgië op mijn bord te toveren, des te meer omdat ik het weekend voordien de Russische supermarkt hier vlakbij had ontdekt en een serieuze portie suluguni had aangeschaft, een populaire Georgische kaas (zij het wel gefabriceerd in Duitsland, maar goed, dat is beter voor mijn ecologische voedselafdruk zeker?)
Ik gebruikte dit recept, maar deed wel enkele aanpassingen. Khachapuri is één van de basisitems uit de Georgische keuken en elke regio maakt z’n eigen versie. Elke zichzelf respecterende Georgiër weet dat er op een Adjaruli Khachapuri een ei en een stuk boter moet.
Het deegrecept is vrij straight forward, bestaande uit gist, water en bloem, al moet je uiteraard rekening houden met anderhalf tot twee uur rijzen. De geur van gist bracht mij meteen terug naar de Wuustwezelse kinderboerderij waar ik mijn eerste en tevens laatste eigen brood bakte, op schoolreisje in het eerste leerjaar. A la recherche du temps perdu.
Voor de vulling gooide ik een stevige portie suluguni-kaas (al wil ik zeker geloven dat het met Gruyère, volgens het recept even goed lukt), anderhalf potje yoghurt en een heel potje Chavroux-achtige geitenkaas bij elkaar. Flink mengen tot het een min of meer homogene massa wordt en vervolgens op de twee stukken uitgerold deeg uitsmeren. Ik zette beide khachapuri's ongeveer 20 minuten in de oven (tot de kaas een beetje bruin werd) en voegde halverwege het ei toe. Veel te snel, zo bleek, want dit resulteerde in 2 superdoorbakken eieren, in plaats van de bijna rauwe versie die ik in Georgië op mijn bord kreeg.
Mét boter ziet het er al helemaal supergezond uit.
En man, het was lekker. Ik waande mij meteen weer in 40 graden op een terras in Tbilisi, tussen fijne mensen en met enorme hoeveelheden gewéldig lekker eten op tafel. Want in tegenstelling tot de meeste Oost-Europese/post-Sovjet keukens is de Georgische enorm vegetariër-vriendelijk en supergevarieerd. Misschien dat ik mij binnenkort dus ook eens aan khinkali of lobio waag. Maar in tussentijd kan u dit zeker ook al eens proberen, want ook zonder Georgië-heimwee is het gewoon erg lekker. Liefst met een tomaat/komkommer salade erbij ofzo, maar dat zal misschien eerder voor de zomer zijn...
En dan kan u een beetje dromen dat u hier bent:
En als u mij nu wilt excuseren, ik ga wat nietsvermoedende jeugd de vakantie van hun leven aanpraten.
Qua kooktermen sta ik nogal stevig in mijn schoenen. Dacht ik. Want nu heb ik toch een paar keer mijn wenkbrouwen gefronst. Ik dacht dat chevapchichi een moeilijke naam was voor een gerecht maar pfoe, die is afgegaan.
BeantwoordenVerwijderenwauw, Georgië. Staat hier ook nog op het lijstje. Je commentaar over de keuken is zeker een extra argument, want idd, post-Sovjet en lekker eten is geen evidente combinatie
BeantwoordenVerwijderenhet is inderdaad redelijk onuitspreekbaar, maar oh-zo-lekker :) En Georgië is ook echt aan aanrader, ongelooflijk veel te zien, superaardige mensen en echt geweldig lekker eten - ik was er in de zomer voor thesisonderzoek en zou zo terug vertrekken als 'k kon! Zet dus maar hoog bovenaan het lijstje ;)
BeantwoordenVerwijderenIn welke winkel kocht je die sulguni? In gent heb ik het nog niet gevonden en ik ga donderdag naar brussel!
BeantwoordenVerwijderenin de Russische supermarkt op de Keizerslaan, ik weet de naam of het huisnummer niet, maar het is ter hoogte van het kruispunt met de Accolaystraat en dat skate-parkje (ter hoogte van Kapellekerk ongeveer, maar aan de andere kant van de straat)
Verwijderen