Er zit een Aap in ons huis

Ik zag van de week twee maal mezelf elders vermeld (waarvoor dank trouwens, ik ben vereerd!) en bedacht daarbij dat dat toch een beetje vreemd klinkt "opgewekte kapucijnaap". Enige verduidelijking is dus op z'n plaats. Ik moet u waarschijnlijk niet vertellen dat die apen-naam mijn totem is, ook al heb ik nooit in de scouts gezeten (en toch een sociaal kind geworden, kijk eens aan). Dat ging namelijk als volgt: zowat al mijn middelbare school vriendinnen hebben wél in de scouts gezeten. En ik vond dat een tof concept, zo'n totem. En zo kwam het dat ik enkele jaren geleden voor mijn 21e verjaardag het allerleukste kado ooit kreeg (mocht u uw gading nog niet gevonden hebben in Mme Zsazsa's lijst, spits uw oren) - een totemtocht. Op geen enkele manier verwant met wat échte scoutskindertjes moeten doen, maar wel een uurtje dolle pret, inclusief een stel roepende gemaskerde mannen dat mij kwam ontvoeren op iemand's kot, een weinig flatterende legging, dansjes in de Leuvense straten en het zingen van deze tophit bovenop een stoel op de Grote Markt. (dit ga ik mij ongetwijfeld nog beklagen, maar het zag er dus ongeveer zo uit:)

Ter beloning kreeg ik een officieel totembewijs - en blij dat ik was (en overigens nog steeds ben). Enfin, 't is maar dat u weet waar die naam vandaan komt (en dat u ook weer eens weet wat geven met kerstmis). Eén van de eigenschappen van de kapucijnaap is trouwens de volgende: "Hij vindt het leuk om met iets bezig te zijn, vooral omdat hij graag iets moois maakt." Kijk eens daar wat een naadloze aansluiting weer bij het naaithema, want nu heb ik toevallig onlangs toch wel iets zeer moois gemaakt:

Zeer mooi is misschien licht overdreven en Meneer Kapucijnaap heeft ook de neiging om te lachen met Aap z'n slappe beentjes, maar geef toe - hij ziet er aardig uit, niet? De tutorial vond ik hier, het is redelijk wat prutswerk maar wel een handige manier om een paar ouwe sokken nieuw leven in te blazen.