Voor en Na met Madame ZsaZsa - bis

Herinnert u zich deze nog? (mmm, een nieuwe openingszin dringt zich kennelijk op). Maar goed, die rok dus, alwaar ik zo fier op was. Na twee dagen rondparaderen in het bootjesexemplaar kwam ik 's avonds thuis tot de vaststelling dat de hele zij-naad doorgescheurd was. U kent dat, zo van die situaties waar het eigenlijk maar best is dat 'n mens geen flauw idee heeft hoe lang die scheur er precies al zat, en hoe lang ik er dus al als een idioot bijliep. Naadwaarde te klein genomen, en met een extreem rafelende stof als deze heeft dat al snel fatale gevolgen.

Na deze geslaagde versie zag ik echter wel meteen het licht om de bootjesrok uit de eeuwige restjesbak te redden. Tailleband losgetornd, rits eruit gehaald, en hopla, boordstof eraan.

Kwestie van terug buiten te kunnen komen, in een extra comfortabele rok zelfs; alleen die zon doet nog niet erg mee.

Het moet dus niet altijd de schortenbak van Spullenhulp zijn; maar toch wel meestal, want ik knutselde intussen ook nog een jasje in elkaar voor en erg lelijke tochthond. Dat ding valt onmogelijk in z'n geheel te fotograferen, maar ik gun u wel even een blik op het detail van de rits; waar ik dankzij wat slim knippen totaal geen werk aan had - stof juist gemeten, tochthond strategisch neergelegd en de rits die in de schort zat kon gewoon op z'n plaats blijven. Hopla!