Die keer dat we van Praag naar Berlijn fietsten

We schakelden dit jaar dus nog een versnelling lager dan gewoonlijk en ruilden de trein in voor de fiets. Vijfhonderd kilometer lang, vanuit Praag via Dresden naar Berlijn. Langs de Elbe, die tot een week voor onze passage nog zeer lelijk huishield in Tsjechië en Duitsland, getuige de waterlijn die in sommige stadjes nog ver weg van de rivier op de muren zichtbaar was. 

Yes, fietsen langs de Elbe dus. Klinkt als een bomma-vakantie extraordinaire, en dat was het ook een beetje, afgaande op de gemiddelde leeftijd van de andere fietsers die we onderweg tegenkwamen. Serieus, is er eigenlijk een reden waarom jonge mensen niet op fietsvakantie gaan? Fietsvakanties zijn namelijk een feest. Altijd buiten, nooit file, nooit stress over vertrekuren van bus of trein. Bovendien kunt ge alle fysieke inspanning schaamteloos te niet doen door het eten van industriële hoeveelheden boterhammen met pindakaas en confituur. 

Hoe dat praktisch in z'n werk ging? We reserveerden twee trekkingfietsen en een stel fietstassen bij Fahrradstation, boekten een retourtje Brussel-Berlijn met de Deutsche Bahn, treinden met de fietsen van Berlijn naar Praag en peddelden vervolgens weer helemaal terug naar Berlijn. Omslachtig? Zeker. Garantie voor een topvakantie? Nog meer. Kwestie van de weg niet kwijt te raken kochten we het Radtourenbuch Elberadweg Teil 1: von Prag nach Magdeburg bij Anticyclone des Açores (de beste reisboekhandel van Brussel). Nog handiger ongetwijfeld voor wie ook daadwerkelijk Duits verstaat. Als bij wonder bleven we de hele route gespaard van materiaalpech, maar om dat goed te maken reed ik in het laatste weekend in Berlijn wel twee keer lek op één dag. Dank u, Berlijnse bierflesjes. De route zelf kreeg het op een bepaald moment wel even moeilijk, maar verder hadden we niet te klagen - eindeloze fietspaden langs de rivier en geen auto in zicht.

Het ongelooflijke voordeel in vergelijking met de trein is dat ge op de fiets kleine dorpjes kunt aandoen waar geen bal te beleven valt, maar waar het wel aangenaam picknicken is. Met wat chance komt ge zelfs wat plaatselijke kunst tegen onder de vorm van een bushok met schrijnend gebrek aan stijl:

We zagen dus Praag terug, voor het eerst sinds de eerste Kapucijnapen treinreis 6 jaar geleden. Praag stikt nog altijd van de toeristen, maar is gelukkig ook nog altijd zodanig mooi dat ge het die mensen niet kunt kwalijk nemen. Het is gelukkig ook het soort stad waar minimale moeite volstaat om de grootste drukte te vermijden. En waar ze op charmante wijze halve gebouwen renoveren.

Verder ontdekten we Dresden, waar de statige heropgebouwde Altstadt aanschurkt tegen een heel erg Berlijns aandoende relaxte Neustadt.. En tussendoor zagen we veel schoon groen en small town Tsjechië en Oost-Duitsland, tot in Lutherstadt-Wittenberg alwaar er wel een ree-formatie mopje vanaf kon:

Vandaar ging het in rechte lijn weer naar de moderne tijd en kon ik nog eens iets anders eten dan spaghetti napolitana, eerst in Potsdam en vervolgens in Berlijn.

tekening (c) gezuster Kapucijnaap

Een zalige vakantie dus - met schoon weer, veel buitenlucht, goed gezelschap, coole steden en vooral géén zadelpijn dankzij mijn beste vriend de fietsbroek. Yes! We beginnen dus alvast te dromen van onze volgende fietsbestemming, al uw suggesties voor een vlakke route zijn meer dan welkom.