Turkmeense warmte (en een beetje kitsch)

Ik ben geen uitgesproken souvenir-jager op vakanties; maar neem wel altijd graag iets "bruikbaars" mee naar huis. Turkmenistan is bij gebrek aan toeristen ook niet echt het ideale land wat souvenirs betreft; behalve voor wie graag een tapijt aanschaft met hoog Aladdin-gehalte. Maar op dag één viel mijn oog al op de prachtige kleurrijke hoofddoeken die de Turkmeense vrouwen losjes maar stijlvol rond hun haardos knopen. Niet zo makkelijk te vinden helaas, want de weinige winkels met toeristische inslag verkochten enkel de meer standaard-minder kleurrijke versies; en ook in de vele stoffenkramen op de markt vond ik niet echt wat ik zocht.

Na eindeloos rondkijken op Tolkuchka-bazaar viel mijn oog echter op een paar kleine rollen stof, precies in de kleurrijke bloemenprint waarnaar ik op zoek was. Bleek dat die hoofddoeken dus simpelweg per stuk van de rol worden afgesneden. 3 manat per stuk, zo'n 80 eurocent. Er kwamen wat handen en voeten aan te pas om uit te leggen dat ik van de groene en de rode rol elk 2 stuks wou; niet middendoor geknipt. Maar met succes.

Eénmaal thuis was de klus snel geklaard: voor elke kleur zocht ik een bijpassend stuk stof uit de voorraad. Het blauw dat bij de groene bloemen werd geplakt komt uit de Kringwinkel, het bruin dat bij de rode bloemen werd geplakt van de rommelmarkt aan Hermann-Debroux (elke laatste zondag van de maand; bizarre plek onder de snelweg, maar leuke markt!).

 

En zo kwam ik de laatste winterprik door met de Turkmeense hoofddoeken; warm rond de nek en warm in het hoofd. En een beetje kitsch, maar dat mag ook al eens.