dag herfst (deel 1)

Waar we vorige weekend nog wat deden alsof het zomer was, is de herfst er nu echt doorgekomen. Ideaal moment dus om u nog wat leesvoer aan te raden; al las ik de meeste van deze kleppers in zonniger oorden tijdens de zomervakantie, want zoals gewoonlijk was een stevig deel van de rugzakkilo’s voor rekening van het leesvoer. Dus sleepten we naast de reisgidsen ook met:

How to be good – Nick Hornby

Ik verslond lang, lang geleden de boeken van Nick Hornby, maar werd een paar maanden terug weer aan die collectie herinnerd dankzij haar. Dus moest ik tien jaar later nog altijd heel erg lachen met High Fidelity, en vervolgens ook weer met How to be good - het verhaaltje van een man die in de ban geraakt van "het goede" en allerlei goedbedoelde maar slecht aflopende engagementen op z'n nek haalt. Heerlijke lichte maar toch ook slimme lectuur, een leuk beeld van Noord-Londen en héél veel luidop lachen.

Crippen – John Boyne

'n Hele lelijke, onaantrekkelijke cover, maar gezien meneer Kapucijnaap er wild van was deed ik toch ook maar een poging en mét succes. Net zoals in The house of Special purpose (over de dood van de Romanovs), neemt Boyne een historisch feit (in dit geval de moord op Cora Crippen die begin 20e eeuw veel stof deed opwaaien) en geeft een -mogelijke- versie van de gebeurtenissen. Die mix van waargebeurd en verzonnen is over het algemeen niet mijn ding, maar Boyne maakt het zodanig spannend dat het toch erg de moeite waard werd. En ik hou niet eens van spannende boeken!

A heartbreaking work of staggering genius – Dave Eggers

Die titel is uiteraard ironisch bedoeld, maar tegelijkertijd ook helemaal just. Het boek waarmee Eggers nog lang voor Wat is de Wat? doorbrak in de VS is een soort van hyperkinetische uppercut in boekvorm. Het verhaal is dat van Eggers zelf, over de dood van zijn ouders en hoe hij als 21-jarige de zorg van zijn 8-jarige broertje Toph op zich neemt. Dat klinkt deprimerend en is het ook, maar tegelijk is het boek zo grappig geschreven en barst het zodanig van energie dat het allesbehalve een zielig geheel wordt. Voorlopig een goeie kanshebber voor Kapucijnaap's favoriete boek in 2012.

The absolutist – John Boyne

 Nog zo'n verhaal van Boyne dat feiten met fictie vermengt. Dit keer een verhaal over twee jonge Britse soldaten aan het front van de Groote Oorlog. En over een, althans voor mij, weinig bekend stukje geschiedenis in die oorlog, dat van de soldaten die uit ethische bezwaren géén wapens ter hand wilden nemen in naam van het vaderland. Mooi én boeiend.

Various pets dead and alive – Martina Lewycka

Van de schrijfster van A short history of tractors in Ukraine, leek dit boek over hippie-ouders die hun intussen volwassen kinderen allerlei verkeerde wegen zien inslaan wel een leuke optie. En fijn vakantie entertainment was het ook wel, het leest vlot en kent een paar grappige passages maar daar blijft het ook bij, dus deze hoeft niet meteen op uw wish-list wat mij betreft.

Imperium – Ryszard Kapuscinski

Na jaren op het te-lezen lijstje was de treinrit naar Wit-Rusland natuurlijk hét moment om eindelijk het meesterwerk van Kapucinski te lezen. Maar ik liet het alweer liggen, en pas tegen de laatste vakantiehalte in Berlijn zat ik echt in het verhaal van Imperium. Al is verhaal een groot woord; Kapucinski beschrijft in de verschillende hoofdstukken zijn vele ervaringen met het Sovjetrijk neer, gaande van de confrontatie met Sovjetsoldaten als kind in zijn geboortestad Pinsk (Wit-Rusland) tot avonturen in Centraal-Azië en hallucinante verhalen over zichzelf binnensmokkelen in de Caucasus. Net die korte stukjes maken het geheel makkelijk leesbaar en geven een interessant overzicht van enkele boeiende episodes Sovjet-geschiedenis. Een aanrader voor de liefhebbers en een goeie inleiding voor de geinteresseerden.

Net na de vakantie las ik ook de nieuwste Dave Eggers die in de bibliotheek naar mij lag te blinken, Een hologram voor de koning. Maar helaas, deze viel een beetje tegen. Het relaas van de Amerikaanse zakenman die in een golfstaat één of ander IT-project gaat opzetten kon mij maar matig boeien. Maar de onaangename vertaling (heel erg Hollands) speelde zeker ook een rol, dus misschien doe ik voor deze later nog wel eens een poging met de originele versie.

En tegenwoordig ligt "Fatsoenlijk eten" van Karen Duve op het nachtkastje. Maandenlang zoek geweest in de bib, maar vorige week stond ie er ineens te blinken. Tot hiertoe ben ik alvast fan, maar daarover een volgende keer meer. Veel leesplezier!